bimmer-corfu
17-02-09, 15:49
Τέλος 2002 και αποφασίζουμε να πάμε 5 άτομα με αποσκευές Πράγα για Πρωτοχρονιά και στο γυρισμό Βιέννη για 1-2 ημέρες. Βγάζουμε πράσινη κάρτα και φορτώνουμε το Ε36 (μα καλά πότε πήρα το Ε46? Το 2003 ίσως...) και μπαίνουμε στο καράβι των Μινοικών τα ξημερώματα για Βενετία. Το κόστος τσουχτερό, με σημερινές τιμές ίσως και παραπάνω απο 800 Ευρώ με επιστροφή. Λίγα πράγματα να κάνεις στο καράβι αλλά μετά απο περίπου 26 ώρες μας αποζημιώνει η θέα της Βενετίας απο το καράβι. Μπαίνοντας στο λιμάνι το καράβι έχει την ευκαιρία να δει κανείς την πλατεία του Άγιου Μάρκου, γόνδολες και πολλά κανάλια.
Μετά τον τυπικό έλεγχο απο Ιταλούς τελωνειακούς ξεκινάμε για τα σύνορα με Αυστρία κατά τις 09:00. Στάση φυσικά για Εσπρέσο στρέτο αλά Ιταλικά, δηλαδή ''στα ορθάτα'' στις καφετέριες των βενζινάδικων που θυμίζουν Lux πολυκατάστημα στην Έλλάδα. Η βροχή να μη λέει να σταματήσει και οι υαλοκαθαριστήρες να δουλεύουν τέρμα αλλά η autostrada να μη μαζεύει νερά με τίποτα. Πραγματικά με καταρρακτώδη βροχή πάς άνετα με όσα και να θες.
Στην Αυστρία στάση σε παραδοσιακό εστιατόριο για φαγητό μέσα στο χώρο βενζινάδικου. Βενζινάδικα έχει κάθε 50 χιλιόμετρα σε εθνικές οδούς και παραλίγο να μείνουμε αφου άναψε κόκκινο αλλά κατα λάθος ΔΕΝ μπήκαμε σε βενζινάδικο γιατί δε προσέξαμε τη ταμπέλα και έτσι κάναμε άλλα 50 χιλιόμετρα με 100 Km/h και πέμπτη. Πιο αργά δε μπορούσαμε να πάμε γιατί νόμιζες ότι θα μας πατήσουν. Οι ταμπέλες δείχνουν την είσοδο για τα βενζινάδικα στις εθνικές αλλά δεν τα βλέπεις απο το δρόμο γιατί πρέπει να οδηγήσεις μια αρκετά μεγάλη απόσταση μέχρι αυτά.
Στα σύνορα με την Τσεχία σχολαστικός έλεγχος και ζήλος απο τους τελωνειακούς να βρουν αλκοόλ και τσιγάρα, κάτι που δεν βρήκαν ποτέ χιχιχιιχχι.
Τώρα η βροχή έχει γίνει παγετός και το σκοτάδι πλακώνει απο το μεσημέρι. Εξωτερική θερμοκρασία -15, οι ταμπέλες στο δρόμο θυμίζουν σταλακτίτες και τα πιτσιλιστήρια του Ε36παγώνουν παρόλο που είχα βάλει 3 καθαριστικά/αντιπαγωτικά μέσα στο νερό!!!
Η οδήγηση αδύνατη αλλά ευτυχώς μετά απο 50 περίπου χιλιόμετρα βρίσκουμε βενζινάδικο και βάζω απο το ''δικό τους'' υγρό το οποίο πάει χωρίς αραίωση μέσα στο ντεπόζιτο και φυσικά δεν παγώνει με τίποτα. Εντύπωση μου έκανε ότι ακόμα και στην Τσεχία τα βενζινάδικα ήταν αυτόματα, χωρίς υπάλληλο να βγαίνει έξω να σου βάλει βενζίνη. Υπολογιστής παρακολουθούσε τη ποσότητα του καύσιμου που έβαζες πλήρωνες μέσα στο ταμείο ή σε αυτόματο μηχάνημα. Αυτό ήξερα ότ συμβαίνει σε άλλες χώρες αλλά ακόμα και Κεντρικοανατολικά δεν το περίμενα...
Ο δρόμος πια στενός, καμία σχέση με τους αυτοκινητόδρομους Ιταλίας και Αυστρίας αλλά παρόλο το παγετό είναι ανοιχτός. Νωρίς το απόγευμα άφιξη στη Πράγα. Στη Πράγα διαμονή στο 5 αστέρων Renaissance της Marriott. Τιμή 95 Ευρώ, πολύ καλά για υψηλή περίοδο σε τέτοιο ξενοδοχείο. Το αμάξι στο γκαράζ και περιήγηση όλες τις ημέρες με τα πόδια και λεωφορείο.
Για τη Πράγα δεν θα πω πολλά γιατί σκοπός εδώ είναι να περιγράφουμε την οδική πλευρά του ταξιδιού αλλά φυσικά δεν μπορύμε να μην αναφέρω σαν τα καλύτερα αξιοθέατα το κάστρο, τη γέφυρα Καρόλου, το πύργο και τις αμέτρητες όπερες και θέατρα. Αξίζει και μια εκδρομή (εμείς πήγαμε με λεωφορείο) στο Κάρλοβι βάρι. Μια περιοχή όπου ζάπλουτοι απο όλο το κόσμο κάνουν ιαματικό τουρισμό αφού τα καυτά νερά με ιόντα μετάλλων διέσχιζαν σε ποτάμι όλη τη χιονισμένη πόλη πριν σχηματίσουν ένα σιντριβάνι ύψους πολλών μέτρων. Το κρύο, το χιόνι αλλά και η πολυτέλεια αυτού του μέρους μένουν αξέχαστα.
Μετά απο 4 ημέρες ξεκινάμε για Βιέννη και ο υπερβολικός αέρας στους Αυστριακούς αυτοκινητόδρομους τυραννάει το γνωστό για την ευπάθεια στους πλευρικούς ανέμους Ε36. Αναγκαστικά πάμε με 120-130 χιλιόμετρα την ώρα το πολύ. Άφιξη μεσημέρι στη Βιέννη και περιπλάνηση 1 ώρα μέχρι να βρούμε το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει (καλομάθαμε τώρα με τα gps). Τακτοποίηση και βουρ με τα πόδια για περιήγηση. Με αρκετό θάρρος καταφέρνουμε να δούμε όλα τα αξιοθέατα μέχρι το βράδυ (Αγιο Στέφανο, κατακόμβες, όπερα, παλάτι, δημαρχείο κτλ). Γεύμα με Βιεννέζικο σνίτσελ στο κέντρο σε πανέμορφο εστιατόριο και ''πανέμορφη'' μισή τιμή γεύματος απο την Ελλάδα που είχε αρχίσει να παίρνει την ανιούσα σε τιμές.
Την επομένη αναχώρηση για Ιταλία όπου μετά απο ένα βράδυ θα αναχωρούσαμε απο Βενετία για Κέρκυρα. Φτάσαμε βράδυ αλλά αντί για Βενετία πήγαμε στο Μέστρε που είναι κοντά αλλά δεν θα χρυσοπληρώναμε τη διαμονή μας. Ρωτάμε το ξενοδόχο που έχει πάρκινγκ και μας λέει ότι συνεργάζεται με ένα παρακάτω. Εμείς χανόμαστε με αποτέλεσμα να μπούμε με το αμάξι μέσα σε λαική αγορά και να φάμε βρίσιμο και τομάτες του σκοτωμού!!!
Το βράδυ φαγητο σε πιτσαρία όπου δοκιμάζω πίτσα Γκρέκα, αν είναι δυνατόν!!!
Την επομένη φεύγουμε για Βενετία. Παρκάρουμε στα πολυώροφα πάρκινγκ που είναι έξω απο τη πόλη και ξεκινάμε βόλτα στα στενά μέχρι το απόγευμα που αναχωρούμε για Ελλάδα...
Μετά τον τυπικό έλεγχο απο Ιταλούς τελωνειακούς ξεκινάμε για τα σύνορα με Αυστρία κατά τις 09:00. Στάση φυσικά για Εσπρέσο στρέτο αλά Ιταλικά, δηλαδή ''στα ορθάτα'' στις καφετέριες των βενζινάδικων που θυμίζουν Lux πολυκατάστημα στην Έλλάδα. Η βροχή να μη λέει να σταματήσει και οι υαλοκαθαριστήρες να δουλεύουν τέρμα αλλά η autostrada να μη μαζεύει νερά με τίποτα. Πραγματικά με καταρρακτώδη βροχή πάς άνετα με όσα και να θες.
Στην Αυστρία στάση σε παραδοσιακό εστιατόριο για φαγητό μέσα στο χώρο βενζινάδικου. Βενζινάδικα έχει κάθε 50 χιλιόμετρα σε εθνικές οδούς και παραλίγο να μείνουμε αφου άναψε κόκκινο αλλά κατα λάθος ΔΕΝ μπήκαμε σε βενζινάδικο γιατί δε προσέξαμε τη ταμπέλα και έτσι κάναμε άλλα 50 χιλιόμετρα με 100 Km/h και πέμπτη. Πιο αργά δε μπορούσαμε να πάμε γιατί νόμιζες ότι θα μας πατήσουν. Οι ταμπέλες δείχνουν την είσοδο για τα βενζινάδικα στις εθνικές αλλά δεν τα βλέπεις απο το δρόμο γιατί πρέπει να οδηγήσεις μια αρκετά μεγάλη απόσταση μέχρι αυτά.
Στα σύνορα με την Τσεχία σχολαστικός έλεγχος και ζήλος απο τους τελωνειακούς να βρουν αλκοόλ και τσιγάρα, κάτι που δεν βρήκαν ποτέ χιχιχιιχχι.
Τώρα η βροχή έχει γίνει παγετός και το σκοτάδι πλακώνει απο το μεσημέρι. Εξωτερική θερμοκρασία -15, οι ταμπέλες στο δρόμο θυμίζουν σταλακτίτες και τα πιτσιλιστήρια του Ε36παγώνουν παρόλο που είχα βάλει 3 καθαριστικά/αντιπαγωτικά μέσα στο νερό!!!
Η οδήγηση αδύνατη αλλά ευτυχώς μετά απο 50 περίπου χιλιόμετρα βρίσκουμε βενζινάδικο και βάζω απο το ''δικό τους'' υγρό το οποίο πάει χωρίς αραίωση μέσα στο ντεπόζιτο και φυσικά δεν παγώνει με τίποτα. Εντύπωση μου έκανε ότι ακόμα και στην Τσεχία τα βενζινάδικα ήταν αυτόματα, χωρίς υπάλληλο να βγαίνει έξω να σου βάλει βενζίνη. Υπολογιστής παρακολουθούσε τη ποσότητα του καύσιμου που έβαζες πλήρωνες μέσα στο ταμείο ή σε αυτόματο μηχάνημα. Αυτό ήξερα ότ συμβαίνει σε άλλες χώρες αλλά ακόμα και Κεντρικοανατολικά δεν το περίμενα...
Ο δρόμος πια στενός, καμία σχέση με τους αυτοκινητόδρομους Ιταλίας και Αυστρίας αλλά παρόλο το παγετό είναι ανοιχτός. Νωρίς το απόγευμα άφιξη στη Πράγα. Στη Πράγα διαμονή στο 5 αστέρων Renaissance της Marriott. Τιμή 95 Ευρώ, πολύ καλά για υψηλή περίοδο σε τέτοιο ξενοδοχείο. Το αμάξι στο γκαράζ και περιήγηση όλες τις ημέρες με τα πόδια και λεωφορείο.
Για τη Πράγα δεν θα πω πολλά γιατί σκοπός εδώ είναι να περιγράφουμε την οδική πλευρά του ταξιδιού αλλά φυσικά δεν μπορύμε να μην αναφέρω σαν τα καλύτερα αξιοθέατα το κάστρο, τη γέφυρα Καρόλου, το πύργο και τις αμέτρητες όπερες και θέατρα. Αξίζει και μια εκδρομή (εμείς πήγαμε με λεωφορείο) στο Κάρλοβι βάρι. Μια περιοχή όπου ζάπλουτοι απο όλο το κόσμο κάνουν ιαματικό τουρισμό αφού τα καυτά νερά με ιόντα μετάλλων διέσχιζαν σε ποτάμι όλη τη χιονισμένη πόλη πριν σχηματίσουν ένα σιντριβάνι ύψους πολλών μέτρων. Το κρύο, το χιόνι αλλά και η πολυτέλεια αυτού του μέρους μένουν αξέχαστα.
Μετά απο 4 ημέρες ξεκινάμε για Βιέννη και ο υπερβολικός αέρας στους Αυστριακούς αυτοκινητόδρομους τυραννάει το γνωστό για την ευπάθεια στους πλευρικούς ανέμους Ε36. Αναγκαστικά πάμε με 120-130 χιλιόμετρα την ώρα το πολύ. Άφιξη μεσημέρι στη Βιέννη και περιπλάνηση 1 ώρα μέχρι να βρούμε το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει (καλομάθαμε τώρα με τα gps). Τακτοποίηση και βουρ με τα πόδια για περιήγηση. Με αρκετό θάρρος καταφέρνουμε να δούμε όλα τα αξιοθέατα μέχρι το βράδυ (Αγιο Στέφανο, κατακόμβες, όπερα, παλάτι, δημαρχείο κτλ). Γεύμα με Βιεννέζικο σνίτσελ στο κέντρο σε πανέμορφο εστιατόριο και ''πανέμορφη'' μισή τιμή γεύματος απο την Ελλάδα που είχε αρχίσει να παίρνει την ανιούσα σε τιμές.
Την επομένη αναχώρηση για Ιταλία όπου μετά απο ένα βράδυ θα αναχωρούσαμε απο Βενετία για Κέρκυρα. Φτάσαμε βράδυ αλλά αντί για Βενετία πήγαμε στο Μέστρε που είναι κοντά αλλά δεν θα χρυσοπληρώναμε τη διαμονή μας. Ρωτάμε το ξενοδόχο που έχει πάρκινγκ και μας λέει ότι συνεργάζεται με ένα παρακάτω. Εμείς χανόμαστε με αποτέλεσμα να μπούμε με το αμάξι μέσα σε λαική αγορά και να φάμε βρίσιμο και τομάτες του σκοτωμού!!!
Το βράδυ φαγητο σε πιτσαρία όπου δοκιμάζω πίτσα Γκρέκα, αν είναι δυνατόν!!!
Την επομένη φεύγουμε για Βενετία. Παρκάρουμε στα πολυώροφα πάρκινγκ που είναι έξω απο τη πόλη και ξεκινάμε βόλτα στα στενά μέχρι το απόγευμα που αναχωρούμε για Ελλάδα...