Βοήθεια παιδιά, θέλω να φύγω για έξω.

[dempap]

Καλησπέρα σας και συγνώμη για το μεγάλο μήνυμα, όσο και για το ότι ποστάρω εδώ πέρα. Δεν ξέρω πού αλλού να απευθυνθώ... Χρειάζομαι άμεσα λύση & βοήθεια να φύγω από την Ελλάδα...

Αν βρεθεί κάτι, επειδή το φόρουμ έχει να κάνει με άλλα πράγματα, θα σας ζητήσω να διαγράψετε το θέμα που άνοιξα.

Είμαι 27 χρονών, ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΕΦΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ, μένω ακόμα στο πατρικό και αντιμετωπίζω σοβαρό προσωπικό πρόβλημα με το σπίτι μου με 2 κοντινά συγγενικά μου πρόσωπα, τα οποία έχω προς το παρόν περιορίσει νομικά για να απαγορευτεί κάθε προσέγγιση από δω και πέρα με αυτούς. Δε θέλω να αναφέρω ακόμα πολλές λεπτομέρειες, μέχρι να σιγουρευτώ εντελώς.

Το πράγμα δεν είναι τόσο απλό.
Είμαι πρακτικά ανίκανος τόσο να δουλέψω όσο να μιλήσω φυσιολογικά και πάσχω από ένα είδος ιδιότυπης διαταραχής που ονομάζεται επιλεκτική αλαλία. Επί τόσα χρόνια βασανιζόμουν, δεν μπορούσα να κάνω τίποτα γι'αυτό και όταν επιχειρούσα να προσαρμοστώ στον έξω κόσμο και να μιλήσω κανονικά, γινόμουν ως συνήθως εκνευριστικός στους άλλους, τους ενοχλούσα, τους νευρίαζα και δεν ήξερα τι συνέβαινε.

Δείτε π.χ. εδώ κάτι link.

http://papadopsixologos.blogspot.ro/2015/09/blog-post_28.html
http://www.proseggisi.gr/%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%C E%B7-%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B1/

Τα συμπτώματα και τα προβλήματα που αντιμετώπισα για χρόνια, είναι ακριβώς ίδια με αυτά που περιγράφονται. Μόνο σε ήπιο και ήρεμο περιβάλλον και με λίγα λόγια μπορώ να μιλήσω & να κινηθώ αλλά τυπικά. Έχει μείνει μόνιμο πλέον. Προφορικά είμαι πολύ λιγομίλητος... Γι'αυτό αν γίνεται θέλω να σας τα γράψω ελεύθερα και σταδιακά το μήνυμα. Με κακομεταχειρίζονταν και είχα μπλεξίματα με νταηλίκια, για ασήμαντη αφορμή. Δεν μπορώ να αναφέρω ακόμα περισσότερα από εδώ, αλλά όσο είμαι εδώ, δε θα αντέξω άλλο...

Για να μην παρεξηγηθώ, ούτε τραυλίζω, ούτε μιλάω δυνατά, ούτε έχω ψυχιατρικό πρόβλημα άλλου τύπου (π.χ. κατάθλιψη, νεύρα, σχιζοφρένεια, παράνοια, τάσεις αυτοκτονίας, μανία καταδίωξης κλπ). Τίποτα απ'όλα αυτά ειλικρινά γιατί δεν ξέρω τι μπορεί να φανταστεί ο άλλος για μένα. Θέλω να φύγω από την Ελλάδα γιατί εδώ, όταν επιχείρησα να απευθυνθώ και να βρω το δίκιο μου, δε με βοήθησε ποτέ κανένας.

Δεν μπορώ να μιλήσω κανονικά, ελεύθερα, κομπλάρω και ακούγομαι εκνευριστικός. Η σιωπή με σώζει και εκεί θέλω να μείνω. Ό,τι δεν μπορώ να πω προφορικά, το λέω γραπτά.

Εδώ ΔΕΝ μου δίνουν επίδομα αναπηρίας, επειδή ΔΕΝ αναγνωρίζουν την εν λόγω πάθηση ως ''αναπηρία'' και λόγω κατοχής στο όνομά μου ενός διαμερίσματος από κληρονομιά, από το οποίο (όταν δεν ήταν ξενοίκιαστο) έπαιρνα 150 ευρώ, λόγω παλαιότητας, και άρα υφίστανται (λένε) περιουσιακά κριτήρια. Θέλω να ζήσω αξιοπρεπώς σε ένα κατάλληλο για μένα μέρος σχεδόν αυτόνομο, για να σιτίζομαι και να μένω μόνιμα. Θα εξηγήσω παρακάτω τι εννοώ.

Το μόνο που με έσωσε, είναι η πρόσβαση στο διαδίκτυο, από το όποιο έχω μάθει πολλά και έχω σωθεί πολλές φορές.


Αν δεν το έψαχνα από εκεί, θα ήμουν ζωντανός νεκρός και δεν θα ήξερα μέχρι σήμερα τι μου συμβαίνει... ΕΙΜΑΙ ΑΠΛΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΑΝΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΝΟΡΜΑΛ, ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ.

Είδα ότι η Σκωτία δίνει σημαντική βοήθεια με το σύστημα υγείας (NHS) και την παροχή social housing, αλλά αυτό που θα πρέπει να ξεκαθαρίσω πρώτα είναι το αν δικαιούμαι ιατρικής/κοινωνικής βοήθειας ως νεοεισερχόμενος μετανάστης.

1. Παρότι δεν μιλάω καλά αγγλικά, βρήκα αυτό το link για την εκλεκτική αλαλία (selective mutism).

http://www.nhs.uk/conditions/selective-mutism/Pages/Introduction.aspx

2. Επίσης βρήκα site για οργανισμούς που προσφέρουν κοινωνική φροντίδα (social care) όσο και για μερικά κριτήρια που θέτουν για να είναι με δωρεάν παροχή:

https://www.edinburgh.gov.uk/directory/114/registered_home_care_providers
http://www.edinburgh.gov.uk/info/20101/supported_housing_and_care_homes/78/care_homes
http://www.edinburgh.gov.uk/info/20095/care_at_home_costs/21/care_at_home_-_working_out_your_charge

3. Και τέλος αυτά για τα δικαιώματα μεταναστών προς κατοικία:

http://www.housing-rights.info/scotland-na-social-care.php
http://www.housing-rights.info/scotland-na-domestic-abuse.php Αυτό το πρόβλημα δε με βοηθάει να μιλάω κανονικά, να κινούμαι άνετα και να μπορώ να δουλέψω.

Γι'αυτό ψάχνω κι εγώ βοήθεια αν μπορούν από καμία φιλανθρωπική οργάνωση ή ΜΚΟ να ταξιδέψω μαζί τους για να βγάλω το ΝΙΝ και να μπορέσω να μείνω μόνιμα & σχεδόν αυτόνομα σε ένα μέρος να σιτίζομαι, με φως και νερό.

Αυτά από μένα και συγνώμη που σας φόρτωσα ειλικρινά.

Έχω αποκλείσει αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες γιατί παρά τη μεγάλη ανάγκη αφενός δεν θα μπορούσα να προσαρμοστώ και αφετέρου δεν θα άντεχα το ρατσισμό. Αν γινόταν, θα πήγαινα και εκτός Ευρώπης, (όχι όμως ΗΠΑ, Καναδά ή Αυστραλία) Μέχρι και σε κάποια φιλήσυχη χώρα της Ασίας ή ακόμα και στη Λατινική Αμερική σκέφτηκα να πάω, αρκεί να ήξερα ότι θα μπορούσαν να με βοηθήσουν.

Θέλω πρώτα από όλα να εμπιστευτώ σίγουρα και χίλια τοις εκατό μερικούς ανθρώπους για να φύγω από το σπίτι μου. Τα αεροπορικά έξοδα θα μπορούσα να τα πληρώσω.

Το θέμα είναι αν βρεθεί κάτι καλό, θα χρειαζόμουν ανθρώπους να με βοηθήσουν με το να συνεννοηθούν προφορικά στη συνέντευξη για ΝΙΝ στο Jobcenter ή να μιλήσουν εκ μέρους μου για τη διάγνωση από το NHS, μέχρι να μείνω σε ένα σίγουρο και κατάλληλο μέρος μόνος μου, μέσω social housing ήρεμα και φυσιολογικά, χωρίς να ενοχλώ κανέναν. Κακοποιούμαι λεκτικά, με αφόρητο ψυχολογικό πόλεμο.

Θα μπορούσα να φύγω και μόνος μου, αλλά αφενός δεν μπορώ να μιλήσω λόγω προβλήματος και αφετέρου τα χάνω και θα πελαγώσω...

Δε θέλω να φύγω ξεκρέμαστος γιατί για μένα, υπάρχει ένας λόγος παραπάνω να προσέχω λόγω αυτής της διαταραχής. Πρέπει να μάθω αν το πρόγραμμα με την κοινωνική κατοικία μπορεί να επιτραπεί και για νεοεισερχόμενους μετανάστες που βρίσκονται σε μέγιστη ανάγκη ή αν πρέπει ένας να έχει ζήσει στη χώρα για ένα μεγάλο διάστημα.

Δε θέλω να μείνω σε κανενός το σπίτι ή να λάβω οικονομική βοήθεια από κανένα κράτος. Απλά σε ένα οίκημα κοινωνικής κατοικίας και θα σας το ξανατονίσω για να μην πάει αλλού το θέμα, ΟΧΙ ΨΥΧΙΚΑ ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΩΝ, χωρίς να κατηγορώ ή να μιλάω ρατσιστικά για κανέναν.

Αν μείνω κι άλλο, τότε είναι που θα καταλήξω εκεί που δεν πρέπει. Πρέπει να βρεθεί λύση να φύγω. Αν δε φύγω, φοβάμαι για το τι θα επακολουθήσει. Δε θέλω καμία επαφή με κανέναν εδώ πέρα. Πάνε να με τελειώσουν.

ΔΕΝ θέλω όπως προείπα ούτε να μου δώσουν επιδόματα όταν θα πάω στο ξένο κράτος. Μόνο ένα τυπικό διαμέρισμα να μένω και να ζω με αξιοπρέπεια, όσο και ένα μέρος να σιτίζομαι. Νομίζω το δικαιούμαι πια, μετά από όσα πέρασα εκεί μέσα επί χρόνια. Η κατάσταση μου είναι μη αναστρέψιμη γιατί έτσι έμαθα τόσα χρόνια και ήταν τεράστιο και εγκληματικό το λάθος μου που δε ζήτησα πολύ πριν βοήθεια.

Οι πρεσβείες είναι ένα έκτρωμα.

Θα μπορούσατε να μου πείτε αν γίνεται να φύγω με μερικούς ανθρώπους π.χ. από καμία ΜΚΟ (Μη Κυβερνητική Οργάνωση), να με πάνε κάπου και να κινηθούν μαζί τους οι διαδικασίες για αριθμό social housing, μέσα από το εθνικό σύστημα υγείας της εκάστοτε χώρας?? Όλα αν γίνεται, θα ήθελα να γίνουν διακριτικά και να μπορέσω να φύγω από το σπίτι μου.

Δεν αντέχω πλέον άλλο εδώ.

Είμαι αυτός που είμαι και αν το τραβήξω κι άλλο, νιώθω ότι θα χάσω εντελώς τη ήδη χαμένη μου ζωή εκεί μέσα...

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και συγνώμη για την ενόχληση.

[Dim77]

Το μήνυμα σου, θα παραμείνει στο forum, για όσο επιθυμείς και να βρεθεί λυση στην αναζήτηση σου. Πρώτα από όλα, το θέμα είναι να βοηθάμε τους άλλους και οχι να μιλάμε για αυτοκίνητα.

Από το μήνυμα σου, είναι δύσκολο να διανοηθεί κάποιος το πρόβλημά σου, γιατί ο γραπτός σου λόγος ειναι άψογος.

Στο δεύτερο link στην proseggisi, δεν μπορείς να στείλεις αυτό το μήνυμα, μήπως ξέρουν κάτι περισσότερο για να σε βοηθησουν;

Το θεμα ειναι αρκετά εξειδικευμένο πάντως. Δεν ειναι απλή περίπτωση μετανάστευσης.

Η καλύτερη προοπτική ειναι χώρας της Βόρειας Ευρώπης. Ασία και Αμερική δεν πιστεύω πως μπορούν να σου προσφέρουν κάτι. Η κοινωνική μέριμνα ειναι καλύτερη στη Β. Ευρώπη.

Δεν ενοχλείς κανέναν οταν ανοίγεις την καρδιά σου για να μοιραστείς το πρόβλημα σου. Όποιος ενοχλείται, αυτός έχει πρόβλημα.

Σου εύχομαι να βρεις την ηρεμία που δικαιούσαι.

[dempap]

Καλημέρα φίλε Dim77 και σ'ευχαριστώ για την κατανόηση και για το ενδιαφέρον.

Όντως ο γραπτός μου λόγος είναι σχετικά λιγότερο προβληματικός, αλλά προφορικά, είμαι το ακριβώς αντίθετο.

Είναι καθαρά θέμα διαταραχής και όχι τίποτα άλλο.

Σκέψου π.χ. τον αυτισμό, όπου μπορεί τα άτομα είναι πολύ καλά στη δουλειά τους αλλά δεν παύουν να έχουν το πρόβλημα.

Έτσι είμαι κι εγώ με την επιλεκτική αλαλία (που δεν έχει να κάνει με αυτισμό, αλλά με ιδιότυπη διαταραχή), που μου δημιούργησε και στοιχεία κοινωνικής φοβίας.

Απλά θα πω παρακάτω όσο μπορώ περιεκτικά πώς έχει η κατάσταση και τι θα χρειαζόμουν για να φύγω.

Καταρχήν, όπως θα είδατε, δεν έχω δικά μου λεφτά και δεν έχω πρόσβαση σε κανέναν λογαριασμό, παρά μόνο σε ένα μικρό ποσό, που ισοδυναμεί με την αξία 2-3 αεροπορικών εισιτήριων.

Επειδή έχω αυτό το πρόβλημα με την επιλεκτική αλαλία (αν δεις στο google ή στα link που έβαλα στο θέμα, θα δεις περί τίνος πρόκειται) ψάχνω βοήθεια, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει γίνει κάτι.

Μέχρι που σκέφτηκα αν θα μπορούσε να βρεθεί καμία ΜΚΟ ή καμία έστω φιλανθρωπική οργάνωση στην Ελλάδα ή στη Σκωτία.
Ή σε όποια άλλη χώρα εκτός Ευρώπης, (αποκλείοντας τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, επειδή πιστεύω πως αλλού θα με αντιμετώπιζαν ρατσιστικά, καθώς επίσης και τις ΗΠΑ, Καναδά και Αυστραλία)

Η Σκωτία μου φαινόταν πιο εφικτή.

Ψάχνω κοινώς αν θα μπορούσα να φύγω μαζί με άλλους ανθρώπους, όπου θα με βοηθούσαν και να συνεννοηθούν εκ μέρους μου, για να δηλωθώ στο κράτος και να βγάλω τον αριθμό ΝΙΝ, μέχρι να μείνω μόνιμα σε ένα μέρος μέσα από το social housing (κοινωνική κατοικία), σε οποιαδήποτε περιοχή (είτε πρωτεύουσα Εδιμβούργο, είτε Γλασκώβη, Αμπερντίν, Νταντί κλπ) που θα έχω το δικό μου χώρο, σχεδόν αυτόνομος, με τα βασικά, δηλαδή φως, νερό και πρόσβαση στο διαδίκτυο.

Από ό,τι είδες στο θέμα που άνοιξα, έχω βρει κάτι link για τη Σκωτία. Δεν ξέρω αν θα βοηθούσαν, γιατί εγώ πελάγωσα λιγάκι.

Ψάχνω ακόμα και για το αν η κοινωνική κατοικία ισχύει και για τους νεοεισερχόμενους μετανάστες που είναι ανίκανοι για εργασία και ζητάνε βοήθεια.
Δε θέλω χρηματική βοήθεια ή επιδόματα, απλά ένα μέρος έξω να μείνω μόνιμα και να σιτίζομαι... Αλλά δεν μπορώ να φύγω έτσι από μόνος μου ξεκρέμαστος.

Δε θα ήθελα να ταξιδέψω με τον οποιοδήποτε, γιατί δεν θα ένιωθα άνετα και θα φοβόμουν να φύγω κι έτσι.

Γι'αυτό ανέφερα για ΜΚΟ και οργανώσεις, αλλά δεν ξέρω αν είναι εφικτό...

Ακόμα και να έβρισκα, δεν γνωρίζω αν το πρόγραμμα social housing ισχύει για μένα που θα είμαι νεοεισερχόμενος...

Το πράγμα κολλάει παντού και δε θα ήθελα να σας ζαλίζω.
Ξέρω ότι το φόρουμ έχει να κάνει με άλλα, οπότε δε θα ήθελα να τρώω και το πολύτιμο σας χρόνο με μένα.

Απλά να ξέρετε πως αν δεν γίνει έτσι όπως θα ήθελα, για να νιώσω κι εγώ ψυχολογικά έτοιμος & άνετος, θα δειλιάσω και δε θα μπορέσω τελικά να φύγω.
Ενώ θεωρητικά θα μπορούσα να φύγω και μόνος μου, δεν δύναμαι να μιλήσω κανονικά και να συνεννοηθώ, γιατί αυτό το πρόβλημα το έχω και στην καθημερινή μου ζωή, όπου είτε είμαι αμίλητος είτε όταν μιλάω, δεν μιλάω νορμάλ και φυσιολογικά, επειδή συνέβησαν πολλά επί χρόνια στο σπίτι και αυτό με διέλυσε νοητικά.

Και μόνο από την προθυμία σου να στηρίξεις το θέμα που άνοιξα, σ'ευχαριστώ και πάλι.
Αυτά προς το παρόν από μένα.

Καλή σου μέρα.
dempap

[Dim77]

Επειδή διάβασα τα άρθρα που έβαλες και εξηγούν το πρόβλημα σου, φαρμακευτική αγωγή λαμβάνεις και αν όχι έχεις λάβει ποτέ;

Διάβασα για κάποια αγωγή που δίνεται σε μικρή ηλικία η οποία μπορεί να περιορίσει τα συμπτώματα (τις δύσκολες στιγμές), να περιορίσουν το άγχος (ώστε να μη γίνει εμπόδιο τις ώρες του ταξιδιού) γιατί βασικά είναι αγχώδης διαταραχή το πρόβλημα σου που παίρνει μεγάλες διαστάσεις και καταντά να γίνεται φραγμός στην κοινωνική ζωή.

Το θέμα είναι ότι δεν μπορείς από μόνος σου να πας και να πάρεις 2-3 τέτοια φάρμακα, θέλει καθοδήγηση ιατρική.

Καταλαβαίνεις ότι δεν αρκεί κάποιος να το πάρει απόφαση να σε βοηθήσει.
Χρειάζεται κάποιος ειδικός. Η βασική αντιμετώπιση είναι λογοθεραπεία και από ότι διάβασα παράλληλα με κάποια φαρμακευτική αγωγή για το άγχος και τη βελτίωση ορμονών που σχετίζονται με τη διάθεση.

Βρήκα με αναζήτηση ένα κέντρο λογοθεραπείας, αλλά είμαι σίγουρος ότι έχει πολλά.

http://www.therapyact.gr/index.php?hit=1
Αν αναλύσεις το πρόβλημα σου, σε αυτούς (που έχουν αντιμετωπίσει το θέμα) μήπως ξέρουν να σε βοηθήσουν πιο χειροπιαστά.

Σημειώνω ότι δεν γνωρίζω πως να σε βοηθήσω, απλά τουλάχιστον μια συμπαράσταση έστω και από εδώ μέσα, μια ιδέα, κάτι που δεν σκέφτηκες.

Το θέμα θα παραμείνει όπως προείπα, ώστε κάποιος μπορεί να γνωρίζει κάτι περισσότερο και να σε βοηθήσει περισσότερο.

Να είσαι καλά.

[dempap]

Οκ, θα προσπαθήσω κι εγώ να βγάλω μια άκρη.

Είναι πολύ λογικό το ερώτημα σου. Έχω ακολουθήσει επί 2 χρόνια και διαφορετική φαρμακευτική αγωγή, αλλά δε με βοήθησε παρά μόνο περιστασιακά...

Μάλλον το πρόβλημα έμεινε σχετικά μόνιμο και προσπαθώ να περισώσω ό,τι απέμεινε από αυτό.

Αλλά θα προσπαθήσω να βρω μια λύση.