Αυτή έμελλε να είναι η πιο κουραστική αλλά και πιο ενδιαφέρουσα διαδρομή.
Έφυγα από Βελιγράδι 9 το πρωί με σκοπό να κάνω τα 620 χιλιόμετρα μέχρι το Κόσιτσε της Σλοβακίας το γρηγορότερο ώστε να προλάβω να δω τα ξαδέλφια μου και τη πόλη αφού την επομένη θα έφευγα πάλι για Ελλάδα.
Το χιόνι πια έχει βουλιάξει το Βελιγράδι αλλά σκέφτηκα ότι ο κεντρικός αυτοκινητόδρομος Ε75 που ενώνει τη Σερβία με όλη την Ευρώπη θα είναι καθαρός. Αυτό ήταν το μεγαλύτερο λάθος αφού όχι μόνο δεν ήταν καθαρός αλλά σε μερικά σημεία δεν καταλάβαινες που είναι ο δρόμος και που τα χωράφια από το πολύ χιόνι.
Ο δρόμος αυτός δεν είναι όλος αυτοκινητόδρομος αλλά σε κάθε περίπτωση είναι δρόμος στον οποίο μπορείς να πας πολύ γρήγορα. Τον είχα ξανακάνει άλλωστε αρκετές φορές…
Έλα όμως που αυτή τη φορά εκτός από την για μέρες βαριά χιονόπτωση είχε και πάρα πολύ ομίχλη. Αποτέλεσμα τα ατυχήματα να είναι δεκάδες και ο συνοδηγός μου να κλαίει και να σταυροκοπιέται.
Όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες η ορατότητα κάκιστη, οι νταλίκες να ρίχνουν πάνω μου τόνους χιόνι και λάσπη και στη καλύτερη πήγαινα με 130km/h
Που ίσως φανούν πολλά για οδήγηση σε χιόνι αλλά αν έχεις να κάνεις χιλιόμετρα είναι λίγα.
Επίσης, σκεφτόμουν ότι την επομένη που θα γύρναγα θα έκανα 5 ημέρες για Ελλάδα αν παρέμενε έτσι ο καιρός.
Τα χειμερινά continental winter contact 810 σε 16άρες που φόρεσα φέτος σε όλα μου τα χειμερινά ταξίδια αποδείχθηκαν για άλλη μια φορά πιστός σύμμαχος. Πήγαινα 100ρισμένος σε χιόνι και ενώ όπως είναι λογικό η πρόσφυση δεν ήταν πολύ καλή (1.000 φορές καλύτερη από το να έχεις καλοκαιρινά λάστιχα βέβαια) η προοδευτικότητα ήταν απίστευτη. Τόσο καλή ώστε άρχισα να βγάζω που και που το αντισπιν και να παίζω αφού έτσι και αλλιώς τις νταλίκες δεν μπορούσα να τις περάσω με ορατότητα μόνο 10 μέτρα μπροστά. Σε video έχω 5η ταχύτητα με χαμηλές στροφές αλλά στο χαΐδεμα του γκαζιού το λαμπάκι του DTC έπαιζε συνεχώς λες και είχα 800 άλογα
Αυτή ήταν η κατάσταση για όλη μα όλη τη διαδρομή μέχρι τα σύνορα με την Ουγγαρία. Έκανα 200 χιλιόμετρα σε πάνω από 3 ώρες…
Στην Ουγγαρία πάντα μου έκανα έλεγχο αμαξιού και αποσκευών, έτσι και αυτή τη φορά μόνο που δεν μου έβαλαν σκύλο στο αμάξι όπως πριν μερικά χρόνια.
Ο καιρός ίδιος αλλά ο δρόμος πεντακάθαρος. Οι Ούγγροι είναι πολύ μπροστά. Το οδικό δίκτυο Α-Ψ-Ο-Γ-Ο με δρόμους διαμάντι και ίχνος χιονιού ή πάγου παρά την έντονη χιονόπτωση. Ναι παιδιά όπως τα λέω, με το που πέρασα τα σύνορα και από την απόλυτη κόλαση στον απόλυτο παράδεισο.
Στην Ουγγαρία πρέπει να αγοράσετε Βινιέτα αμέσως μετά τα σύνορα. Εισιτήριο που σας επιτρέπει να οδηγείτε στους δρόμους της χώρας δηλαδή.
Η διαδρομή εδώ είχε υψηλές ταχύτητες μέχρι τη Σλοβακία αλλά οι υαλοκαθαριστήρες μου τα έπαιξαν και δεν έβλεπα τίποτα. Στα βενζινάδικα δεν έβρισκα γιατί το Ε92 έχει αυτούς του παράξενους με σκέτο λάστιχο χωρίς μπράτσο.
Σε κάποια στιγμή και ενώ ο κλιματισμός ήταν στους 22 και Auto άρχισε να βγάζει κρύο αέρα. Αμάν τι παίζει? Κοιτάζω την ένδειξη εξωτερικής θερμοκρασίας και βλέπω να δείχνει 28 βαθμούς (!!!). Τι είχε συμβεί? Δείτε στη φωτογραφία… είχε φράξει από τα χιόνια και τις λάσπες η είσοδος αέρα με αποτέλεσμα το θερμόμετρο να μετρά ζέστη από το κινητήρα και να μπερδεύει τον κλιματισμό.
Ξεμπέρδεψα παρόλα αυτά γρήγορα με την Ουγγαρία και λίγο μετά τα σύνορα με τη Σλοβακία έφτασα στο Κόσιτσε.
Κατανάλωση στα 8ltr/100km
Στην είσοδο τα κλασσικά παλιά τεράστια κτήρια που βλέπεις σε όλες τις πρώην κομμουνιστικές χώρες αλλά όταν αργότερα με τα ξαδέλφια μου πήγαμε στο κέντρο ανακάλυψα μια πανέμορφη και σύγχρονη πόλη. Πολλά από τα παλιά κτήρια είναι πλήρως ανακαινισμένα (όπως η 12όροφη πολυκατοικία που μένουν τα ξαδέλφια μου) με πολύ καλή μόνωση με αποτέλεσμα μέσα έξω να μην μοιάζουν καθόλου με κτήρια Ανατολικού μπλόκ.
Το απόγευμα πήγαμε στην τοπική αντιπροσωπεία της BMW (Tempus Bavaria) να πάρω υαλοκαθαριστήρες. Τι μαγαζάρα είχαν οι άνθρωποι… το συνεργείο ΑΝΕΤΑ έπαιρνε 2-3 boeing μέσα για service ενώ η έκθεση είχε τα πάντα. Έξω πρέπει να είχαν καμιά 15αριά Χ6 στη σειρά, Porsche panamera (!?) ενώ είδα και το νέο Χ3 το οποίο παρόλο που δεν ήταν σε καμιά πολύ πλούσια έκδοση μου άρεσε πάρα μα πάρα πολύ.
Μου άνοιξαν το συνεργείο για να μου φορέσουν τους υαλοκαθαριστήρες παρόλο που είχε κλείσει γιατί ήταν 6-7 το απόγευμα και γενικά όλο το προσωπικό ήταν πολύ ευγενικό.
Η βόλτα στη πόλη παρά τους -9 βαθμούς ανέδειξε πανέμορφα κτήρια, τεράστια εμπορικά κέντρα (σε ένα από όλα είδα το νέο passat) και όλα αυτά σε τιμές του στυλ η βότκα από μισό έως 4 Ευρώ ανάλογα το μαγαζί και τη μέρα.
Δεν ξέρω γιατί την παραμορφώνει το Imageshasck ...
