Ερωτας!
Θυμαμαι οταν πρωτοβγηκε η Ζ4Μ, οποτε πηγαινα στην τοπικη αντιπροσωπεια της πολης που εμενα στη Γερμανια για κανα σερβις κλπ, οσο περιμενα μου αρεσε να τη βγαζω μεσα σε ενα τετοιο που ειχαν στην εκθεση! Ηταν ο μεγαλος μου ερωτας! Μπλε με πανεμορφες ασημι 5ακτινες, 2μπρατσες 'Μ' ζαντες, 4 γυαλιστερες 'κανες' χαρακτηριστικες για 'Μ' αυτοκινητο να σημαδευουν προς τα πισω, με μαυρο δερματινο εσωτερικο, ανθρακι ουρανο και την πιο παχεια στεφανη τιμονιου που εχω 'χουφτωσει' ποτε στη ζωη μου απο αλκανταρα! Ενιωθα οτι ημουν μεσα σε χλιδατο πολεμικο αεροσκαφος εαν υπαρχει τετοιο φανταστικο κατασκευασμα, καπως ετσι θα την περιεγραφα. Καθομουν χαμηλα, πολυ χαμηλα με τη μουρακλα να κανει τη χαρακτηριστικη καμπουρα με τα δυο νευρα στο καπω να δεσποζει μπροστα μου και πισω ενα κλειστοφοβικο φινιστρινακι, κοιταγα πισω και δεν εβλεπα σχεδον καθολου 'κωλο', να μου θυμιζει οτι καθομουν οχι απλα πολυ χαμηλα αλλα και πισω, σχεδον πανω απ τον πισω αξονα. Μου αρεσε να κραταω το τιμονι, να χαιδευω το αλκανταρα, να παιζω με τις ταχυτητες μενοντας εκπληκτος με την αισθηση του επιλογεα, ακριβεια, τελειοτητα...
Το συνεκρινα μονο με 'απολυτες' Γιαπωνεζικες κατασκευες που ομως ισως να εμεναν πισω σε φινετσα αλλα και overall αποτελεσμα-ποιοτητα-χλιδη κλπ...
Τυχεροι οι κατοχοι του future classic πλεον κουπε, ατυχος που δε καταφερα ποτε να το οδηγησω...