|
Το πρόβλημα με τον γραπτό λόγο είναι ότι αυτά που λέγονται σε μία κουβέντα εντελώς φιλικά, στον γραπτό λόγο μπορούν να παρεξηγηθούν... Οπότε ναι, εντελώς φιλικά θα πω την άποψη μου...
Χωρίς να θέλω να κάνω τον έξυπνο, σε τροχαίο με τραυματισμό, η πρώτη δουλειά που κάνει το ανακρικτικό είναι να πάρει τα στοιχεία της ασφάλειας. Μάλιστα όταν υπήρχαν τα παλιά καλά χαρτάκια έκοβε το μισό, το οποίο αποτελούσε και εγγυητική για τον παθόντα. Αυτό στο λέω εκ πείρας... Αυτό σημαίνει ότι από τη στιγμή που γίνεται ανάκριση είναι πολύ πιθανό να σχηματιστεί δικογραφία που συνήθως έχει δύο σκέλη. Το αστικό και το ποινικό. (Εγώ τη γλύτωσα, γιατί ο τραυματισμός δεν ήταν σημαντικός, ο τραυματίας δεν έκανε μήνυση και η αστυνομία με λυπήθηκε και δεν πήγε αυταπάγγελτα).
Σε ότι αφορά το αστικό, θα αποζημιώσει η ασφάλεια με βάση το ποσό που θα εκδικάσει το δικαστήριο. Η απόφαση δεν αφορά την ασφαλιστική προφανώς, αλλά τον υπαίτιο. Αν ο υπαίτιος έχει λάθος στοιχεία οχήματος η ασφαλιστική δεν θα πληρώσει. Καμία δικαστική απόφαση δεν χρειάζεται για να μην πληρώσει ένα όχημα με πλαστά στοιχεία κυβισμού. Απλώς θα το αρνηθεί. Βεβαίως μπορεί να κάνει μήνυση στην ασφαλιστική και να ακολουθήσει τη νομική οδό, όμως δεν ξέρω ποιόν θα πείσει με μαιμουδιασμένα χαρτιά.
Μία επισήμανση που αφορά το ποινικό μέρος. Αν και πρόκειται για δύο ανεξάρτητα μέρη, το ένα ακολουθεί το άλλο (δεν έχει σημασία ποιό είναι πρώτο). Αυτό σημαίνει ότι σε κάποια φάση -πιθανά μετά από αναβολές, εφέσεις κλπ- το ένα θα δείξει τον δρόμο στο άλλο. Αν δηλαδή το ένα αποφασίσει ότι ο υπαίτιος φταίει, τότε το άλλο θα ακολουθήσει. Στο ποινικό μέρος λοιπόν, επειδή η δίκη διεξάγεται από ανθρώπινα όντα και όχι από μηχανές εξέτασης επιχειρημάτων, όταν ο δικαστής ακούσει -και θα ακούσει από τον μηνυτή ότι δεν πληρώθηκε, ή την αστυνομία ότι τα χαρτιά ήταν "μπερδεμένα" ή δει στον φάκελο -και θα δει- ότι δεν πλήρωσε η ασφαλιστική, τότε η μεταχείριση θα είναι στο πλαίσιο ότι πρέπει ο τραυματίας να αποζημιωθεί ηθικά -αφού υλικά δεν θα πάρει το πιθανότερο αυτά που πρέπει- στον μέγιστο βαθμό. Αυτό έγινε μπροστά μου σε ακροατήριο που ήμουν μάρτυρας σε άλλη δίκη και αφορούσε έφεση σε τροχαίο που κάγκουρας έστειλε στο νοσοκομείο μηχανάκι. Ο κάγουρας έφαγε τη μέγιστη ποινή με συνοπτικές διαδικασίες. Εσύ μετά κάνε μήνυση στον δικαστή που δεν εφάρμοσε τον νόμο όπως νόμιζες ότι έπρεπε (χωρίς παρεξήγηση...).
Και επίσης υπάρχει μία μικρή παρεξήγηση σε ότι αφορά τα δεδικασμένα. Ναι υπάρχει απόφαση που λέει ότι ο μεθυσμένος κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες μπορεί να αποζημιωθεί. Είναι λάθος να πιστεύει κανείς ότι κάθε μεθυσμένος που προκαλεί ατύχημα θα αποζημιωθεί ακόμα και κάτω από τις ίδιες συνθήκες. Κάθε δίκη είναι διαφορετική και ο δικαστής μπορεί χαλαρά να αποφασίσει διαφορετικά εμφανίζοντας διαφορετικό σκεπτικό... οπότε εσύ θα δικαιωθείς -αν δικαιωθείς- κάπου στον τέλος της διαδικασίας με ότι συνεπάγεται αυτό...
Τέλος επειδή ρωτήθηκα, κατά τη γνώμη μου:
Δεν είναι αξιόπιστο ένα όχημα με μπερδεμένα χαρτιά, όπως δεν είναι ένα σπίτι με μπερδεμένη άδεια... απλά...
|