[sm6]

καλησπερα, το συγκεκριμενο αρθρο στο περιοδικο ειναι πολυ καλο, νομιζω αλλωστε οτι εγω το επανεφερα στο προσκηνιο μεσα απο ποστ σε αλλο θεμα. εκτος αυτου ειναι και μοναδικο στο ειδος του, αφου δεν εχω ξαναδει παρομοιο αφιερωμα στον παγκοσμιο τυπο. ειναι πολυ ωραιο να βλεπεις ολα αυτα τα Μ μαζι και πολυ δυσκολο που καταφεραν να τα μαζεψουν οι ανθρωποι. πραγματικα χαρμα οφθαλμων.
αλλα...
δεν πρεπει να παιρνουμε τοσο στα σοβαρα και να αναγαγουμε το συγκεκριμενο κειμενο ως "ευαγγελιο" ας πουμε της bmwδοσυνης. ουτε απο τα γραφομενα των συντακτων μπορουμε να εξαγουμε ασφαλη συμπερασματα. επισης διαφωνω εντελως με τη συγκριση και την ανακηρυξη καποιου καλυτερου Μ, απο καποιο αλλο. ας προσπαθησω να εξηγησω τι εννοω οσο μπορω πιο περιληπτικα.
απο τα πρωτα Μ (για 'μενα και το 3.0 csl ειναι Μ) εως τα τελευταια ε63 και ε92, μεσολαβουν σχεδον σαραντα χρονια. ανεξαρτητα λοιπον απο το αυτοκινητο αυτο καθεαυτο και την τεχνολογια της καθε περιοδου, εχει αλλαξει δραματικα ο κοσμος και η αντιληψη που εχει ο ανθρωπος για καθε τι γυρω του. απλα δεν μπορουμε να συγκρινουμε (εστω "ατυπα") ενα ε30 με ενα ε63. δεν εχει καμια μα καμια σχεση πουθενα και σε τιποτα. οπως δεν εχουν σχεση και οι ιδιοι ανθρωποι που, το σχεδιασαν, το κατασκευασαν, το πουλησαν , το αγορασαν, το δοκιμασαν με αυτο που ειναι (οι ιδιοι επναλαμβανω) σημερα. δυστυχως ή ευτυχως στη ζωη μας υπαρχει καθημερινη προοδος. πραγματικα γνωριζω ελαχιστα πραγματα που εμειναν αναλοιωτα επι 4 δεκαετιες. ετσι προχειρα σκεφτομαι, την κοκα-κολα, το φερμουαρ, το μπικ. τα παντα εξελισονται διοτι ο ανθρωπος ζηταει παντα περισσοτερα. ετσι και τα Μ εγιναν μεγαλυτερα, δυνατοτερα, ταχυτερα, ασφαλεστερα και (αναποφευκτα) βαρυτερα. οπως ολα τα προϊοντα. αφου λοιπον δεν ξερω το βιογραφικο των ανθρωπων που εγραψαν το πολυ καλο κατα τα αλλα κειμενο, πως να δεχθω ως αντικειμενικη την κριση καποιου, αν το '80 ηταν αγεννητος, ή το 90 ειχε παπι και σημερα εχει χοντα υβριδικο? (τυχαια και υποθετικα τα παραδειγματα δεν γνωριζω κατι). αν δεν εχω βιωσει ολες τις εποχες ως δυνητικος αγοραστης ενος τετοιου αυτοκινητου, αν δεν εχω παρακολουθησει κι εγω μεσα μου αυτην τη αλλαγη και την αναγκη για το καλυτερο και το περισσοτερο, πως θα διαμορφωσω (προσοχη οχι εκφρασω), αποψη? αλλα και παλι αν εχω βιωσει ολα αυτα και με αρκετη δοση νοσταλγιας που ολοι εχουμε μεσα μας, πως θα μπορεσω να ειμαι αντικειμενικος? πιστευω οτι δεν υπαρχει καν γραμμη ισοροπιας. απλα ειναι ανεφικτο.
γνωμη μου, οτι αυτα τα επιπευγματα της γερμανικης μηχανολογικης κουλτουρας, αξιζουν ολα και καθε ενα ξεχωριστα μια περιοπτη θεση στο Libro d'Oro της αυτοκινησης. χωρις νικητες και ητημενους. ως μνημεια του ανθρωπινου μηχανολογικου πολιτισμου καθε εποχης.