[Αντών///is]

Πέτρο, μ' ενδιαφέρει...
Είχα επισκεφθεί Βουκουρέστι, Σόφια, Βελιγράδι οδικώς (με πούλμαν) πριν πολλά χρόνια... συγκεκριμμένα το 1993, με Νατοϊκό εμπάργκο εναντίον της (ενιαίας τότε, αν θυμάμαι καλά) Γιουγκοσλαβίας. Δεν πέρναγες από τα Ελληνο-Γιουγκοσλαβικά (σήμερα Π.Γ.Δ.Μ.) σύνορα και είχαμε αναγκαστεί να περάσουμε από τα Βουλγαρο-Γιουγκοσλαβικά...
Είχα μείνει με την αίγλη και την ομορφιά του Βελιγραδίου... Ευρωπαϊκή - και παραδοσιακή - μεγαλούπολη, αλλά και όλη η τότε Γιουγκοσλαβία, μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή χώρα, μακράν μπροστά απ΄την Ελλάδα, παρά τα τότε προβλήματα λόγω του εμπάργκο (κυρίως έλλειψη καυσίμων και ποικιλλίας στα είδη διατροφής, μαύρη αγορά, αξία δηναρίου σε καθημερινή κατρακύλα...). Πάνω απ' όλα όμως έμεινα κυριολεκτικά από τους ανθρώπους... Ωραίος λαός, πολιτισμένος, καλλιεργημένος, αξιοπρεπής, περήφανος - και με τρομερή αγάπη και εμπιστοσύνη στους Έλληνες... τρομάρα τους!
Όσο για τις... , τι να πω... μπουκιά και συγχώριο!
Και το ξενοδοχείο στην όχθη του Δούναβη... ονειρικό! Στο ίδιο ξενοδοχείο κατέλυαν οι "κυανόκρανοι" του ΟΗΕ και το πάρκινγκ χαρακτηριζόταν από τα λευκά Jeep Cherokee με τα διακριτικά UN. Βρες το ρε Πέτρο το ξενοδοχείο αυτό... δεν θυμάμαι το όνομά του!
Θέλω να ξανακάνω το ταξείδι αυτό.
Γράψε μας Πέτρο τα νεώτερα!