Καταρχήν πιστεύω ότι σε όλο αυτό που ζούμε αυτές τις μέρες υπάρχουν 'ομάδες' πολλών ταχυτήτων:
1. Είναι αυτοί για τους οποίους ο θάνατος του παιδιού ήταν η αφορμή (και όχι η αιτία) για ένα κοινωνικό ξέσπασμα για Βατοπέδιο, Ρουσόπουλο, για τις φωτιές σε Πάρνηθα - Πελοπόννησο, για τη SIEMENS,
για την ακρίβεια, για την ανεργία, για το ξεπούλημα της Ελλάδας σε ξένους 'επενδυτές', για, για, για... ακόμα και για το καθε αυτό περιστατικό που μας απομακρίνει από όλα τα παραπάνω..
2. Οι πλιατσικολόγοι της Αθήνας και αλλού που είναι διάφοροι μικροεγκληματίες και αλλοδαποί και όχι του αντιεξουσιαστικού χώρου.
3. Οι καθ' αυτοί αναρχικοί που βρήκαν άλλη μια ευκαιρία να κάψουν περιουσίες, ιστορικά κτίρια και αξιοπρέπεια.
Όσων αφορά τους αστυνομικούς θα προσπαθήσω να είμαι αντικειμενικός: ότι και να ισχύει για τον μικρό, είτε ήταν τυχαία εκεί - τόσο το χειρότερο - είτε όχι, ΔΕΝ υπάρχει καμία δικαιολογία, να βγει όπλο μέσα στη πόλη._ Μπορούσε να κάνει χρήση δακρυγόνου, πλαστικών - λαστιχένιων σφαιρών, γκλομπ, να ζητήσει ενισχύσεις, οτιδήποτε. Αλλά όπλο ποτέ._
|