Παράθεση:
|
Αρχική Δημοσίευση από TNT
Εγω φιλε μου εχω διαπιστωσει εδω και καιρο πως η μεγαλυτερη ηδονη του κοσμου βρισκεται αναμεσα στο "κομμενα γονατα" και το "τροπετο".Δοξα τω θεω,ποτε δεν αγγιξα τη φαση "τροπετο" και μακαρι να μην την (ξανα)αγγιξει κανεις μας ποτε.Αλλα αν δεν φοβασαι και λιγο ρε παιδι μου δεν το ευχαριστιεσαι (ΣΕ ΟΛΕΣ ΜΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΑΣΕΙΣ ΤΙΣ ΖΩΗΣ).Κι οπως λενε και στο χωριο μου "θαρραλεος δεν ειναι αυτος που δεν φοβαται,αλλα αυτος που φοβαται πολυ και το ξεπερνα".
(Ναι,ναι η χωνεψη των σουβλακιων ξυπνησε τον αμπελοφιλοσοφο μεσα μου)
|
Εγω παντως εχω διαπιστωσει μετα απο μια τρακα οτι θελει αρκετη συνεση και εγκρατεια το ολο θεμα. Και αν δεν βγει το αναποδο δεν χαλασε ο κοσμος.
Παντως για αυτο που λες, ακομα θυμαμαι σε μια κλασικη στροφη στο Κατω Χαλανδρι κοντα στο σπιτι της μητερας μου που παντα κανω αναποδα ( οποιοδηποτε πισωκινητο της περιοχης ξερει που λεω, Χιου-Περικλεους street
) οταν ηταν ακομα 316 το Ε30 και εβγαλα τρια αναποδα με πρωτη ( δεν ξαναβαζω δευτερα σε κλειστο δρομο γιατι θα βρεθω σε κανα τοιχο παλι
) μετα στην επομενη στροφη που ειναι το σπιτι μου, στα 20 μετρα δηλαδη, το αμαξι μου εσβησε επειδη ετρεμε το ποδι μου, απο αδρεναλινη-χαρα-κ@υλα.
Παρκαρω βγαινω απο το αμαξι, και ειχα το λεγομενο χαμογελο του μαλακα( που γελας μονο εσυ και κανενας αλλος απο καθαρη αμηχανια
)
Μιλαμε κοιταζα γυρω μου μη με δει κανεις γιατι δεν μπορουσα να σταματησω να (χαμο)γελαω.
Υβριδικός τρόπος
